Ik ben opgegroeid met normaal Hollands eten. Mijn opa maakte alles klaar in de roomboter, gebruikte aardappelen en Hollandse groenten uit eigen tuin, suiker, zout en een paar kruiden. Mijn moeder kwam uit Groningen, dat zijn worsteters en zij kon van weinig toch een smakelijke maaltijd maken.
In de jaren dat ik met hengelaars voer had ik van mijn collega’s afgekeken dat ze gehaktballen aan boord warm maakten of kippensoep en broodjes serveerden. Dat heb ik in die jaren daarna ook aan mijn klanten gegeven. Als ik dan met mijn gasten terug aan wal kwam gingen ze naar de boerderij om gebakken vis met aardappelen en sla te eten. Ik at ook vaak mee en niet zo’n klein beetje ook!
Ik maakte lange dagen en barstte van de honger, een paar gehaktballetjes meer kon dan ook geen kwaad. Thuis aangekomen vaak nog een zooitje gebakken vis. Wat ik toen nog niet wist is dat de kant-en-klare gehaktballen, de viskruiden op onze eigen gevangen vis, de kippensoep uit blik en de mooie broodjes ham stijf stonden van de smaakversterkers (E621). Ik heb daar een intolerantie voor opgebouwd, of een allergie voor gekregen, hoe je het maar noemen wil.
Mijn schoolmeester Homan had mij op m’n 11e jaar een keer gezegd dat ik nergens talent voor had, maar nu blijkt dat ik voor E-nummers, conserveringsmiddelen, sulfiet en andere ellende toch een behoorlijke talent heb. Dit is wel een beetje schertsend, maar ik word bij het eten van een kant-en-klare gehaktbal of visje met kibbelingkruiden zo ontzettend beroerd dat ik er wel een boek over schrijven kan. Fastfood-producten komen niet meer aan boord bij ons en ik wil het ook niet aan mijn klanten geven. Je kan het toch niet maken dat als je er zelf ziek van wordt, het wel aan je gasten te geven? Je krijgt dan het gevoel dat je ze vergiftigd.
Het eten bij ons aan boord wil ik zo puur mogelijk houden. Vis smaakt naar vis, oesters naar oesters en we gebruiken écht brood. Met onze culinaire tochten maken we een hele mooie tijd mee. Oesters, mossels, kokkels en vis, daar werkten we al langere tijd mee, maar krabben en zeewier klaarmaken is nieuw, maar wel heel mooi. Onze nieuwe tocht bestaat uit: gestoofde vis op zeewier met mooie eigengemaakte salades en aardappelen gestoomd op stenen. In 2016 heb ik een mooie proeverij van scheermessen (zwaardschede) gehad en daarbij maakten we een pure kokkelpasta met een heerlijke olijfolie en een beetje knoflook. De mogelijkheden zijn heel divers.
Hoe puur wil je het hebben?!
Jan Rotgans